Όταν το προστατευτικό σκοτάδι αγκαλιάζει την πόλη τους βλέπεις να ξεπροβάλλουν.

Mακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα της μικροαστικής νόρμας που τους εξοστρακίζει κάθε πρωί,
καταλαμβάνουν τα εγκαταλελειμμένα υπόγεια που γέννησε η αποτυχημένη αστική κοσμογονία.

Ενώ oι κάφτρες των τσιγάρων επιδίδονται σε επικίνδυνα κασκαντερικά
πάνω απο τα κεφάλια των χορευτών,
το πλήθος διασπάται σε μονάδες με μηδενικές τάσεις αλληλεπίδρασης.

Πιστοί ακόλουθοι του υπερυψωμένου σαμάνου που θα τους οδηγήσει στην έκσταση.

Ψυχές που αποζητούν ανάνηψη από το κώμα
σε κάθε χτύπημα της μπότας.

Τελετές αφιερωμένες στα θύματα της καταπιεστικής κανονικότητας,
κουμπωμένοι μέχρι τα μπούνια με drugs
για να ξεχάσουν την προδοσία  των διεφθαρμένων σωτήρων που τους άπλωσαν το χέρι.

Είναι οι νύχτες μας.