Έφτασε η ώρα. 

Για τους επόμενους εννιά μήνες θα υπηρετήσω τη μητέρα πατρίδα. 

Τέρμα τα προβλήματα του έξω κόσμου. Από 'δω και πέρα θα με απασχολούν μόνο πολύ σημαντικά ζητήματα όπως: το γυάλισμα των αρβύλων, το σωστό στρώσιμο του κρεβατιού και τα τσιμπήματα των κοριών. 

Μάλιστα | Όχι | Διατάξτε 

Νομίζω ότι η περιέργεια μου για να γνωρίσω το φυσικό περιβάλλον των στρατόκαυλων ξεπερνά κατά πολύ το άγχος για τις πρώτες μέρες στο κέντρο. Όπως και να έχει, ξέρω ότι εκεί μέσα θα βρω άτομα που θα βράζουν στο ίδιο καζάνι με 'μένα και αυτό είναι αρκετά παρήγορο.

To μπλογκ θα μείνει λίγο πίσω,
αλλά ελπίζω το σημειωματάριο μου να γεμίσει στιγμές, που θα λέω για χιλιοστή φορά, σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι.

Sup, Θήβα;

Η "μη υποβοηθούμενη ευθανασία" του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αγανακτισμένοι, χιλιάδες θρησκόληπτοι συμπολίτες μας ξεχύθηκαν στα ελληνικά internets για να εκφράσουν την πλήρη απόγνωση στην οποία έχουν περιέλθει.

• H Δ. έγραψε: "Είμαι μέλος σε ομάδα με γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο του μαστού, και καμία από αυτές δεν τα παράτησε. Πρόκειται περί αχαριστίας" 
• O B. έγραψε: "O Γέροντας  Παΐσιος έπασχε από καρκίνο στο παχύ έντερο, αλλά αποφάσισε να υπομείνει τους πόνους της ασθένειας και δε κατέφυγε στην αυτοκτονία"
• H E. έγραψε: "Ο Βέλιος ήταν δηλωμένος άθεος. Προσωπικά πιστεύω ότι η αυτοκτονία είναι ένδειξη δειλίας"