//της πήραν τα παιχνίδια και τον εραστή της// Ξεριζώνω από μέσα μου την ανάγκη για εφήμερη ηδονή, ξεβιδώνω τις πλακέτες που με καθιστούν αδρανή παρατηρητή, ξεσπάω υπόκωφα για όλα τα όχι που δεν φώναξα στα μούτρα τους. //Έσκυψε λοιπόν το κεφάλι και παρ' ολίγον να πεθάνη// Οδύρομαι, για τα σταυροδρόμια που μας χώρισαν, ονειροβατώ, σε όνειρα συνειδητά, συμπυκνωτές απωθημένων, οργιάζω μέσα στην άψυχη...