Και έφυγε από το σπίτι
και η πόρτα έκλεισε και έμεινε μόνη
και μέσα απ' τους τοίχους φύτρωσαν χέρια,
χέρια γερασμένα, σκασμένα, παλάμες γεμάτες ρωγμές,
σαν το έδαφος της ερήμου που έχει δίψα αιώνια.
// καλώς ήρθατε στο λευκό κελί του αυτοπεριορισμού και της ενοχικότητας //
(το πρώτο λευκό κελί με χριστουγεννιάτικο δέντρο)
Η ιεροτελεστία του εγκλεισμού εκκινήθηκε και δεν έγινε καν αντιληπτή.
Tώρα η μικρή Γιν, ψάχνει το Γιανγκ της που αποκολλήθηκε,
και άρχισε να τσουλάει προς τυχαίες / άγνωστες κατευθύνσεις.
Μάταιο.
H πόλη γιορτάζει και δεν έχει χώρο για τα προσωπικά πάθη κανενός.
Τα προβλήματα της θα πακεταριστούν όπως όπως με τη θλίψη του άστεγου
που παραγκωνίζεται, για να μη χαλάσει η γιορτινή ατμόσφαιρα του πεζοδρόμου.
0 σχόλια