και περπάτησες ξανά στην πόλη

αυτή σε δέχτηκε,

διστακτικά ίσως στην αρχή,

αγκάλιασε τις σόλες των παπουτσιών σου που της έμοιαζαν γνώριμες

προσεκτικά σύρθηκες μέσα στην πιο σκοτεινη πλευρά της

και σε θυμήθηκε

πρώτα,το άρωμα σου,

μετά το ρυθμό των βημάτων σου

σε θυμήθηκε και αγκάλιασε τις σόλες των παπουτσιών σου

και σε κάθε ένα σου βήμα, τα βρώμικα της τσιμέντα προσκύνησαν το φως