Ο Αλέξανδρος
και η Αλεξάνδρα. Ή Εκείνος κι Εκείνη.
Τα πρόσωπα του θεατρικού αυτού έργου, συζητούν γύρω από το
οξυγόνο σε έναν 21ο αιώνα που τα έχει κάνει όλα λάθος,
αντιπροσωπεύοντας τους νέους του χθες, του σήμερα, του αύριο. Με σημείο
αναφοράς τις Δέκα (Αντι)Εντολές, ξεδιπλώνονται τα μεγάλα ηθικά προβλήματα του
σήμερα και η αναγκαιότητα του «Οξυγόνου», σε ένα πυκνό, ωμό και σύντομο
ιδιότυπο διάλογο.
Όχι όμως του «Ο», του κύριου
για την επιβίωση κάθε ζωντανού οργανισμού χημικού στοιχείου. Όχι. Χωρίς το «O», τα κύτταρα του εγκεφάλου πεθαίνουν
και έπειτα ακολουθεί και το σώμα. Χωρίς όμως το οξυγόνο, το οποίο μας απασχολεί
εδώ, οι χτύποι της καρδιάς ατονούν, μαζί τους το μυαλό και το κορμί.
«…και πάνω απ’ όλα από το οξυγόνο να μην είσαι εξαρτημένος,
γιατί αν φουλάρεις μ΄ οξυγόνο, τίποτα, ούτε τα χρήματα ούτε τα φάρμακα ούτε κι
ο θάνατος ο ίδιος, μπορούν να σβήσουν τη δίψα σου για ομορφιά και ελευθερία».
Δεν θα σου πω τι σημαίνει Οξυγόνο. Δεν μπορώ.
Διάβασέ το, ψάξε να βρεις το δικό σου Οξυγόνο και ξεκίνα να
αναπνέεις.
0 σχόλια